Draagplichtovereenkomst
In bepaalde situaties is het voor partners verstandig een interne draagplicht overeenkomst goed vast te leggen.
Voor wie?
Samenwoners die samen een huis kopen, waarbij een partner (of beiden) eerder een huis in eigendom heeft gehad.
Samenwoners die samen een huis kopen, waarbij een partner meer uit eigen geld inlegt dan de ander.
Hetzelfde geldt ook voor gehuwden, echter daar is het nodig de afspraken vast te leggen in huwelijkse voorwaarden.
Waarom?
Fiscaal nadeel (inkomstenbelasting) voorkomen.
Door regelingen niet in details goed vast te leggen, kan fiscaal nadeel ontstaan.
Voorbeeld 1:
Samenwoon partners A en B kopen samen een huis aan met een hypotheek van 300, waarvan 150 aflossingsvrij en 150 op basis van annuiteiten.
De 150 aflossingsvrije lening is mogelijk doordat A eerder een aflossingsvrije lening had en deze mag meenemen naar de nieuwe woning (overgangsrecht artikel 10 Bis).
De rente over 150 is voor 50% niet aftrekbaar (deze is alleen aan A te koppelen terwijl A en B deze samen lenen). Door het tekenen van een draagplichtovereenkomst wordt dit voorkomen!
Voorbeeld 2
Samenwoon partners C en D kopen samen een huis voor 400. Dit bedrag wordt gefinancierd door een lening van 300 en een schenking van de ouders van D van 100. Zij leggen vast dat D een vordering op C verkrijgt om dat hij ook de helft van C deels financiert met de schenking.
Stel C en D gaan uit elkaar. Als de woning 400 waard is hebben zij ieder een eigenwoningreserve van 400 – 300 : 2 = 50.
Hierdoor kan C over 50 geen hypotheekrente aftrek meer gaan genieten voor een toekomstige nieuwe woning, terwijl C niet daadwerkelijk geld overhoudt uit de overwaarde (omdat hij dit aan D verschuldigd was).
Ook dit kan door het tekenen van een draagplichtovereenkomst worden voorkomen. De eigen woningreserve kan dan voor 100% aan D worden toegerekend.
Ingewikkelde kost, vraag gerust om advies!